Λευκωσία
Η Λευκωσία είναι η πρωτεύουσα της Κύπρου. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Λευκωσία ήταν σειρήνα, μία από τις κόρες του Αχελώου και της Μελπομένης και το όνομά της μεταφράζεται ως «Λευκή Ουσία».
Το βόρειο μέρος της πόλης εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, έτσι η Λευκωσία είναι η μόνη απομένουσα διχοτομημένη πρωτεύουσα στην Ευρώπη.
Περνώντας στην κατεχόμενη Λευκωσία από το Λήδρα Πάλλας οι μαύρες ημέρες της εισβολής είναι χαραγμένες παντού στην περιοχή. Το ιστορικό ξενοδοχείο που κάποτε φιλοξενούσε την ελιτ των επισκεπτών στη Κύπρο, σήμερα σημαδεμένο από σφαίρες και το πέρασμα του χρόνου.
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974 η Λευκωσία προέβαλε σημαντική αντίσταση κατά των Τούρκων εισβολέων, οι οποίοι δεν κατόρθωσαν να περάσουν στο νότιο τμήμα της πόλης. Κατά την επιδρομή και τις μάχες που ακολούθησαν, στη Λευκωσία καταστράφηκαν πολλά κτίρια, νοσοκομεία, καθώς επίσης και το αεροδρόμιο από το συνεχή βομβαρδισμό των τουρκικών αεροπλάνων
Από τις μαθήτριες :
Νεφέλη Κούρτη , Λαμπρινή Λεβεντού
Αμμόχωστος
Η Αμμόχωστος πήρε το όνομά της καθώς η πόλη είναι χωμένη στην άμμο, από τον Πράγματι, η Αμμόχωστος υπήρξε παγκόσμια γνωστό τουριστικό θέρετρο, μεταξύ του 1960 και 1974, λόγω της αμμώδους παραλίας της.Η αρχαία Αμμόχωστος έφερε το όνομα Σαλαμίνα, ενώ αργότερα μετονομάστηκε σε Αρσινόη και Κωνστάντια.
Το λιμάνι της πόλης είναι από τα καλύτερα φυσικά λιμάνια που διαθέτει η Κύπρος και το μοναδικό που είναι κλειστό. Έως το 1974 αποτελούσε το βασικό λιμάνι εξαγωγής γεωργικών προϊόντων.
Ιδιαίτερα αναπτύχθηκε η Αμμόχωστος μετά την ανακήρυξη της Κύπρου σε ανεξάρτητο κράτος (1960), οπότε, η πόλη γίνεται μεγάλο εμπορικό κέντρο αλλά γίνεται διεθνώς γνωστή και ως σημαντικό τουριστικό θέρετρο. Ανάμεσα στους εκτεταμένους πορτοκαλεώνες που περιέβαλλαν την πόλη, και δίπλα στην αμμώδη παραλία της, είχαν ανεγερθεί σύγχρονα ξενοδοχεία και η Αμμόχωστος είχε πάρει μια έντονα κοσμοπολίτικη όψη.
Το Κάστρο της Αμμόχωστου ή Πύργος του Οθέλο όπως είναι γνωστό στην Κύπρο βρίσκεται στην κατεχόμενη Αμμόχωστο.
Είναι άγνωστο πότε χτίστηκε για πρώτη φορά, στη Βυζαντινή εποχή υπήρχε ένας πύργος που στα χρόνια των Λουζιτιανών ηγεμόνων επεκτάθηκε για να φτάσει στη σημερινή μορφή του από τους Ενετούς. Στη σημερινή τους μορφή τα τείχη έχουν μήκος 3,5 χιλιόμετρα , πάχος 4 μέτρα και ύψος 10 μέτρα. Το κάστρο προστάτευε το εσωτερικό λιμάνι της πόλης η είσοδος του οποίου κλεινόταν με αλυσίδα, όταν η πόλη πέρασε στα χέρια των Ενετών αυτοί έχτισαν νέους προμαχώνες και ενίσχυσαν τα τείχη. Το 1570 οι Τούρκοι πολιόρκησαν το κάστρο για έναν ολόκληρο χρόνο, μέχρι το 1571 .
Το κάστρο έχει τρεις προμαχώνες, τον προμαχώνα του Τοξότη με ύψος 36 πόδια, τον προμαχώνα Μαρτινέγκο ο οποίος στην Τούρκικη πολιορκία δέχτηκε όλο το βάρος της επίθεσης και ο προμαχώνας του ναυστάθμου. Έχει δύο πύλες, την πύλη της ξηράς και τη θαλάσσια πύλη.
Η Αμμόχωστος έχει χαρακτηριστεί πόλη-φάντασμα, αφού από τις 14 Αυγούστου του 1974 οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοί της έχουν εκδιωχθεί, και από τότε το μεγαλύτερο μέρος της πόλης παραμένει κλειστό και ερημωμένο, με τον κατοχικό στρατό να μην επιτρέπει την επιστροφή των νόμιμων κατοίκων του, παρά τα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Η Αμμόχωστος μπήκε στο στόχαστρο των Τούρκων κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής (Αττίλας ΙΙ). Η πρώτη φάση σημειώθηκε στις 20 Ιουλίου 1974, όταν περισσότεροι από 40.000 Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της τουρκικής αεροπορίας και του ναυτικού, εισέβαλαν στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων ολοκληρώθηκε σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 14 Αυγούστου 1974, με την εισβολή στην Αμμόχωστο. Μέσα σε δύο μόνο ημέρες, οι Τούρκοι κατέλαβαν το μεγαλύτερο μέρος της πεδιάδας της Μεσαορίας, την Αμμόχωστο, την Καρπασία και το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής Μόρφου.
Η «Γαλλική Ριβιέρα της Κύπρου», όπως την αποκαλούσαν, χάθηκε μέσα σε μία νύχτα. Η περιοχή που κάποτε έσφυζε από ζωή, είναι πλέον ερημωμένη, ακατοίκητη και ρημαγμένη.
Πηγές : [Εφημερίδα Το ποντίκι] http://www.topontiki.gr/article/80750/ammohostos-40-hronia-poli-fantasma
Βικιπαίδια - Αμμόχωστος
Μηχανή του χρόνου
https://www.joinradio.gr/ammohostos-apo-tis-fwtografies-tou-petou-fiakka/
Από τους μαθητές : Μαρία Κολοβού, Μαρία-Αγάπη Βυθούλκα και Νικόλα Κιαχίδη
Κερύνεια
Η Κερύνεια είναι παραθαλάσσια πόλη της Κύπρου που βρίσκεται στη μέση της βόρειας ακτής της. Αποτελεί πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας που εκτείνεται από το ακρωτήριο Κορμακίτη μέχρι τη λεγόμενη των "Αχαιών ακτή", περιλαμβάνοντας και το μεγαλύτερο μέρος της οροσειράς του Πενταδάκτυλου. Η περιοχή στην οποία ήταν κτισμένη συνδύαζε βουνό και θάλασσα και έγινε γνωστή περισσότερο ως η νύμφη του Βορρά της Κύπρου.
'
Η Κερύνεια αποικήθηκε από τους Αχαιούς από τα προϊστορικά χρόνια (1300 π.Χ.). Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία η Κερύνεια ιδρύθηκε από τους Αχαιούς Κηφέα και Πράξανδρο που κατέληξαν εκεί όταν επέστρεφαν στη πατρίδα τους από τον Τρωικό πόλεμο , οι ήρωες έδωσαν στη νέα πόλη το όνομα της πόλης τους της Κερύνειας που βρίσκεται στην Αχαΐα.
Η Κερύνεια, μαζί με τη γειτονική της Λάπηθο, αποτελούσαν κατά την αρχαιότητα ένα από τα σημαντικά ελληνικά βασίλεια της Κύπρου. Οι Βυζαντινοί είχαν οχυρώσει την Κερύνεια κατά τον 11ο/12ο αιώνα. Το φρούριο της πόλης, που σώζεται και σήμερα και δεσπόζει του μικρού της λιμανιού, ενισχύθηκε από τους Φράγκους κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1192-1489) και από τους Βενετούς κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας (1489-1570). Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας η Κερύνεια υπήρξε σημαντική πόλη και το βόρειο λιμάνι της Κύπρου (το κύριο προς την Ευρώπη).
Από το 1571 – 1878 η Κύπρος πέρασε στα χέρια των Τούρκων. Στα τέλη του 19ου αιώνα η Κερύνεια είχε γύρω στους 1400 κατοίκους ενώ πριν τη Τουρκική εισβολή του 1974 είχε περίπου 4000 κατοίκους εκ των οποίων 1000 περίπου Τουρκοκύπριους. Τα τελευταία χρόνια πριν το 1974 η Κερύνεια γνώρισε μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Η πόλη της Κερύνειας και αργότερα πολλά άλλα χωριά της επαρχίας, αποτέλεσε τον πρώτο στόχο των τουρκικών δυνάμεων εισβολής στις 20 Ιουλίου 1974.Σύμφωνα με απογραφή του 2011 ο πληθυσμός των Τουρκοκύπριων στην πόλη της Κερύνειας ανερχόταν σε 20.851.
Δεν είναι λίγα τα αξιοθέατα της Κερύνειας ...
Το Κάστρο της Κερύνειας βρίσκεται στο λιμάνι της Κερύνειας της Κύπρου. Χτίστηκε αρχικά από τους Ρωμαίους και τον 7ο αιώνα ανακατασκευάστηκε από τους Βυζαντινούς στη προσπάθεια τους να προστατεύσουν την πόλη από τις αραβικές επιδρομές. Ανακαινίστηκε τον 11ο αιώνα για να ανακαινιστεί πάλι από τους Λουζιτανούς ηγεμόνες της Κύπρου. Τον 13ο αιώνα μέσα στο κάστρο χτίστηκαν βασιλικά διαμερίσματα τα οποία γκρεμίστηκαν αργότερα από τους Ενετούς. Οι Ενετοί ανακαίνισαν εκ νέου το κάστρο, ισχυροποιώντας τα τείχη του και κατασκευάζοντας νέους πύργους. Το 1570 πέρασε στην κατοχή των Οθωμανών και έκτοτε χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή από τους Οθωμανούς και αργότερα από τους Βρετανούς.
Μετά το 1960 το κάστρο χρησιμοποιήθηκε για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το 1974 κατά την Τουρκική εισβολή στο κάστρο έγινε μάχη μεταξύ μικρής ναυτικής μονάδας Κυπρίων και των Τούρκων.
Σε αίθουσα του κάστρου βρίσκεται το Πλοίο της Κερύνειας, αρχαίο σκαρί πλοίου του 4ου αιώνα π.Χ., που έχει βρεθεί στη θάλασσα, ανελκύθηκε και συναρμολογήθηκε. Το σημαντικό αυτό αρχαιολογικό εύρημα έγινε διεθνώς γνωστό ως «το πλοίο της Κερύνειας».
Από τους μαθητές :
Χαράλαμπο Καρκαλάκο & Λεωνίδα Κανιάρη
By A.Savin (Wikimedia Commons · WikiPhotoSpace) - Έργο αυτού που το ανεβάζει, FAL, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=56576459
Μόρφου
Η Μόρφου είναι μια ακόμη πόλη του κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου και ανήκει στην επαρχία Λευκωσίας. Ο πληθυσμός της το 1960 ήταν 6,480 Έλληνες, 123 Τούρκοι και 32 Μαρωνίτες.
Στην περιοχή της Μόρφου έχουν ανευρεθεί πολλοί αρχαίοι οικισμοί, γεγονός που υποδηλώνει ότι η περιοχή κατοικείτο από τα αρχαία χρόνια. Σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα αποτελούν τα κατάλοιπα της περιοχής της Τούμπας του Σκούρου (κυπριακή πόλη της εποχής του χαλκού) και το Ιερό της Αφροδίτης.
Την εποχή του Βυζαντίου στη Μόρφου εγκαταστάθηκαν Ακρίτες, οι οποίες προστάτευαν την Κύπρο από τις αραβικές επιδρομές. Οι Ακρίτες δημιούργησαν στο στρατόπεδο τους ναό προς τιμή του Αγίου Μάμα, τον οποίο θεωρούσαν ως προστάτη τους.
Την περίοδο της Φραγκοκρατίας, η Μόρφου παραχωρήθηκε από το βασιλιά της Κύπρου στον Λαουράν ντε Πλεσσίλ. Την εποχή της Τουρκοκρατίας η Μόρφου αποτελούσε πρωτεύουσα του κατηλικίου (διαμέρισμα) Μόρφου, το οποίο υπαγόταν διοικητικά στην επαρχία Κερύνειας.
Το 1878 ξεκίνησε η Αγγλοκρατία στην Κύπρο. Το 1882 θεσπίστηκε νόμος σύμφωνα με τον οποίο ο αρμοστής είχε την εξουσία να ιδρύει ή να καταργεί δήμους μετά από αίτηση των κατοίκων μιας περιοχής. Οι κάτοικοι της Μόρφου έκαναν αίτηση το 1883 και η κοινότητα τους ανακηρύχθηκε σε δήμο στις 5 Δεκεμβρίου 1883.
Κατά την τουρκική εισβολή του 1974, στις 16 Αυγούστου 1974, η Μόρφου καταλήφθηκε από τον τουρκικό στρατό.
Στη Μόρφου λειτουργούσαν, πριν από την τουρκική εισβολή του 1974, τέσσερεις σχολές μέσης εκπαίδευσης, μεταξύ των οποίων και το Γεωργικό Γυμνάσιο, και δυο δημοτικά σχολεία. Εξάλλου στη Μόρφου λειτουργούσε μέχρι το τέλος του 1957 το Διδασκαλικό Κολλέγιο, το οποίο στη συνέχεια μετακινήθηκε στην πόλη της Λευκωσίας. Σαν παράρτημα του Κολλεγίου λειτούργησε επίσης Γεωργική Σχολή, στην οποία όσοι απόφοιτοι ενδιαφέρονταν μπορούσαν να επιμορφωθούν σε γεωργικά θέματα για ένα χρόνο. Μετά το 1960 η Γεωργική Σχολή λειτούργησε σαν πλήρες εξατάξιο Γεωργικό Γυμνάσιο. Μετά την μετακίνηση του Διδασκαλικού Κολλεγίου στη Λευκωσία, το οίκημά του χρησιμοποιήθηκε από τη Σχολή Κωφαλάλων από το 1958 μέχρι το 1970, οπότε μετακινήθηκε στη Λευκωσία.
Το 1973 η Μόρφου απέκτησε για πρώτη φορά στη ιστορία της τη δική της μητρόπολη με πρώτο επίσκοπο τον Χρύσανθο.
Η πολιτισμική ζωή στη Μόρφου ήταν πολύ ικανοποιητική. Τα δημοτικά σχολεία, οι σχολές μέσης εκπαίδευσης, οι συντεχνίες, οι τοπικοί εθνικοί και πνευματικοί σύλλογοι και οι τακτές επισκέψεις θεατρικών ομίλων δημιουργούσαν μια πολιτιστική κίνηση που είχε περιθώρια ανάπτυξης και εντατικοποίησης.
Στη διοικητική έκταση της Μόρφου βρισκόταν, πριν από την τουρκική εισβολή, η μεγαλύτερη αρδευόμενη έκταση της Κύπρου. Στα εύφορα εδάφη της κωμόπολης καλλιεργούντο κυρίως τα εσπεριδοειδή που αποτελούσαν τη σπονδυλική στήλη της οικονομίας της και ταυτόχρονα σημαντική πηγή ξένου συναλλάγματος. Κάθε χρόνο διεξάγετο το φεστιβάλ πορτοκαλιού, το οποίο ήταν μεγάλο πολιτιστικό γεγονός με πολλούς επισκέπτες!
Ένα από τα πολύ ξεχωριστά σημεία της πόλης είναι ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μάµαντος στην που ανήκει στον λεγόμενο φραγκοβυζαντινό ρυθµό και συνδυάζει τη γοτθική τρίκλιτη βασιλική µε τον βυζαντινού τύπου τρουλλαίο ναό.
Ο ναός πανηγυρίζει στις 2 Σεπτεμβρίου και την Κυριακή των Βαΐων. Πριν από την τουρκική εισβολή γίνονταν μεγάλες εμποροπανηγύρεις και πλήθη πιστών προσέτρεχαν στην χάρη του Αγίου.
Ο ναός κατελήφθη το 1974 από τα τουρκικά στρατεύματα και μετατράπηκε σε «μουσείο εικόνων». Στον ναό φυλάσσεται προσωρινά και η θαυματουργή εικόνα του Χρυσοσώτηρος από την κατεχόμενη Ακανθού. Από το 2004 τελείται στον τουρκοκρατούμενο ναό από τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Μόρφου κ. Νεόφυτο Εσπερινός και θεία Λειτουργία την 1η και 2α Σεπτεμβρίου αντίστοιχα, για την εορτή του Πολιούχου αγίου της Μόρφου Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος.
Φωτογραφικό υλικό - Μόρφου
