Παράδοση
Παραδοσιακοί χοροί
Οι παραδοσιακοί χοροί των δύο λαών συγκλίνουν σε πολλά σημεία, την κίνηση, το ύφος και τη μορφή του χορού. Έτσι συναντάμε κοινά στοιχεία με χορούς του Ελληνικού νησιωτικού χώρου (μικρασιατικά παράλια, νησιά και πόλεις του Αιγαίου, Ιόνια νησιά) καθώς και με περιοχές της κυρίως Ελλάδας, από την οποία η Κύπρος δεχόταν μεγάλη επίδραση τόσο στην τέχνη όσο και γενικά σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής.
Οι αντρικοί χοροί είναι εύθυμοι και ζωηροί με καθίσματα και κτυπήματα, αντίθετα οι γυναικείοι είναι συνεσταλμένοι και ντροπαλοί. Το κυριότερο ίσως χαρακτηριστικό των κυπριακών χορών είναι ότι οι άντρες χορεύουν χωριστά από τις γυναίκες. Δεν υπάρχουν καθόλου μικτοί χοροί έχοντας ίσως μια παγκόσμια μοναδικότητα. Αυτό συνέβαινε λόγω των αυστηρών ηθών, που επικρατούσαν την τότε εποχή. Θεωρούνταν ανήθικο η γυναίκα να χορεύει με πηδήματα, καθίσματα, κουνήματα του κορμιού και του στήθους, κτυπήματα των ποδιών και κροταλίσματα των δακτύλων. Εξάλλου, είναι γνωστές οι επιδρομές κατά καιρούς διαφόρων πειρατών και κατακτητών, που πέρασαν από το νησί λόγω της ελκυστικής γεωγραφικής του θέσης, και οι οποίοι άρπαζαν τις γυναίκες και τις βίαζαν ή τις πουλούσαν στα σκλαβοπάζαρα. Γι΄ αυτό οι άντρες, για να τις προστατεύσουν, τις απομόνωναν στα σπίτια με εσωτερικές αυλές και ψηλούς τοίχους γύρω-γύρω, ώστε να μην είναι θεατές από τους περαστικούς, στοιχείο που μπορεί κάποιος επισκέπτης στην Κύπρο να το διαπιστώσει.
Οι πιο βασικοί και χαρακτηριστικοί χοροί της Κύπρου είναι οι αντικριστοί ή καρ(τ)σιλαμά(δ)ες από την τούρκικη λέξη «καρτσί» που σημαίνει αντίκρυ.
Πηγή : Επίσημη ιστοσελίδα του Χορευτικού Συγκροτήματος της Ένωσης Κυπρίων Νομού Αχαϊας
Παραδοσιακές φορεσιές
Η πόλη μας, η Παλλήνη, διοργανώνει κάθε χρόνο "Χορευτική συνάντηση" με παραδοσιακούς χορούς από όλο τον ελληνισμό! Μέρος της εκδήλωσης είναι πάντα χοροί από την αγαπημένη μας μεγαλόνησο, την Κύπρο.
Δασκάλα παραδοσιακών χορών είναι η αγαπημένη σε όλους, μικρούς και μεγάλους, κα Έρη Κονδάρα!
Ακολουθούν βίντεο με παραδοσιακούς χορούς της Κύπρου ( μπάλοι, συρτοί, καρτσιλαμάδες κ.α.)
Οι κυπριακές φορεσιές έχουν συντηρητικό χαρακτήρα, όπως άλλωστε και η λαϊκή τέχνη της Κύπρου γενικότερα, χωρίς να απουσιάζει απ΄ αυτές η ποικιλία και η χάρη. Κάθε φορεσιά είναι ένα σύνθετο έργο τέχνης, που παρουσιάζει τεχνικές ύφανσης και διακόσμησης αλλά και τη δεξιοτεχνία και καλαισθησία των δημιουργών του.
Η παραδοσιακή κυπριακή γυναικεία ενδυμασία με τη σαγιά είναι μια από τις χαρακτηριστικότερες φορεσιές της Κυπριακής υπαίθρου και την συναντούσε κανείς μόνο στις δύο ακριτικές και απομονωμένες περιοχές του νησιού, την Πάφο στα δυτικά, και την Καρπασία στα ανατολικά.
Το βασικό τμήμα της αντρικής ενδυμασίας είναι η πολύπτυχη βράκα, που επικράτησε σε ολόκληρο τον Ελληνικό νησιώτικο χώρο. Το ύφασμα ήταν συνήθως βαμβακερό υφαντό (δίμιτο), που το έβαφαν στους ντόπιους μπογιατζήδες σε όλους τους τόνους, από σκούρο ως βαθύ μπλε και μαύρο. Ανάλογα με την ηλικία και την περιοχή, υπήρχαν και οι παραλλαγές, τόσο στο κόψιμο όσο και στο μέγεθος. Μαζί με τη βράκα φοριέται πουκάμισο, σκουρόχρωμο ριγωτό βαμβακερό για την καθημερινή και μεταξωτό για την εορταστική ή την Κυριακάτικη φορεσιά. [http://adoulotishakalli.com/costumes-gr]
Το γνωστό δημοτικό τραγούδι η Βράκα σχετίζεται με την παραδοσιακή αντρική ενδυμασία